Terytorium zamorskie
Terytorium zamorskie – w języku polskim określenie synonimiczne wobec terminu „terytorium zależne”. Jest to ogólne oznaczenie obszarów znajdujących się pod różnymi formami zależności politycznej od jakiegoś państwa.
Terytorium zamorskie to również termin prawny oznaczający pewien rodzaj terytoriów zależnych od Wielkiej Brytanii i od Francji.
Nazwa „terytorium zamorskie” (ang. overseas territory) została wprowadzona w 2002 roku na mocy British Overseas Territories Act. Wtedy to dla części posiadłości Wielkiej Brytanii zmieniono określenie z „terytorium zależne” (ang. dependent territory), wprowadzone w 1981 roku (wcześniej używano określenia „kolonie”).
Obecnie Wielka Brytania posiada 15 „terytoriów zamorskich” (na 18 terytoriów ogółem):
Akrotiri
Anguilla
Bermudy
Brytyjskie Terytorium Antarktyczne
Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego
Brytyjskie Wyspy Dziewicze- Dhekelia
Falklandy
Georgia Południowa i Sandwich Południowy
Gibraltar
Kajmany
Montserrat
Pitcairn
Turks i Caicos- Wyspa Świętej Heleny, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha
Nazwa „terytorium zamorskie” (fr. territoire d’outre mer, TOM) – nazwa francuskiego terytorium zależnego o pewnej autonomii wewnętrznej używana dawniej dla czterech terytoriów (obecnie tylko dla jednego).
Francuskimi terytoriami zamorskimi są lub były:
Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne – od 1956
Nowa Kaledonia – od 1946 do 1999 (obecnie jest objęta specjalnym statusem)
Polinezja Francuska – od 1946 do 2003 (obecnie wspólnota zamorska)
Wallis i Futuna – od 1961 do 2003 (obecnie zbiorowość zamorska)
